สาระจากเมืองมังกร

ตอนที่ 103 บั้นปลายที่ต่างกันของยีเอ๋งกับตันหลิม

            เรายังไปไม่ถึงก๊กซุนกวนตอนนี้ยังคงเป็นเรื่องราวระหว่างของเล่าปี่กับโจโฉเพราะมีเรื่องที่น่าสนใจมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งก๊กของโจโฉ เป็นก๊กที่รวมพลทั้งคนดีและดาวร้ายทั้งที่ปรึกษา แม้เป็นชื่อที่เราเองก็อาจจะจำไม่ได้เพราะอาจเป็นตัวละครเล็กๆ ที่หลอกว้านจงใส่ลงไปก็ดีหรือจะมีตัวตนจริงอยู่ในประวัติศาสตร์ก็ดี แต่ทั้งสองตำราหรือทั้งสองพงศาวดารนี้จะแสดงให้เห็นว่า โจโฉมีความสามารถในการรวมคนดี คนร้าย ขุนศึกทั้งหลายมาอยู่ด้วยกัน แม้ว่าการรวมคนเก่งไว้ด้วยกันจะมีปัญหา โจโฉมี เตียวคับ เตียวเลี้ยว บังเต็ก ซึ่งเป็นขุนศึกที่เกลี้ยมกล่อมมาทั้งสิ้นไม่ว่าจะเป็นเตียวเลี้ยวทหารเอกของอ้วนเสี้ยว เตียวคับ บังเต็ก ทหารเอกของม้าเท่ง คนเหล่านี้ต่างก็มีความสามารถในการรบทั้งสิ้น และก็ยังมีขุนศึกดั้งเดิมอีกที่เป็นญาติตนเอง แซ่โจ อย่าง โจหยิน โจหอง แฮหัวตุ้น แฮหัวเอี๋ยน การวางคนได้เหมาะสมกับความสามารถเพื่อไม่ให้เกิดการแก่งแย่งชิงดีกันของโจโฉ ทำให้คนเก่งเหล่านี้สามารถทำงานร่วมกันได้
 

แล้วก็ยังมีบุคคลอื่นๆ อีกที่ทำให้โจโฉไม่รู้จะจัดการอย่างไรเหมือนกัน เพราะบางคนหากรู้มากไปก็สั่งประหารอย่างเอี้ยวเสี้ยว หรือว่าขัดคอนายกันตรงๆ ก็ประหารได้ เช่น ซุนฮก แต่กับยี่เอ๋ง (彌衡)กับ ตันหลิม เป็นคนที่ด่าเก่งทำให้โจโฉไม่รู้จะจัดการอย่างไรจริงๆ เพราะว่าจัดการไปแล้วก็เหมือนไปเอาเรื่องกับเด็ก ทั้งๆ ที่ในสายตาของทหารเอกหลายๆ คนถือว่ายีเอ๋งเป็นคนมีความสามารถ แต่แต่งกายไม่สุภาพ ในขณะที่โจโฉเป็นคนแต่ง  กายสุภาพ ฉะนั้น จึงเห็นว่ายีเอ๋งแต่งตัวไม่ให้เกียรติตน โจโฉก็ไม่สนใจซึ่งนำความโกรธแค้นมาสู่ยีเอ๋ง ยีเอ๋งก็แสดงนิสัยเดิมมาตรงๆ คือคนมีความสามารถหรือคนเก่งมักเป็นอย่างนี้คือ เอาตัวเอาตนเป็นที่ตั้ง เมื่อไม่ได้รับการยอมรับก็แสดงปฏิกิริยาโต้ตอบทันที เหมือนอย่างที่ยีเอ๋งได้กระทำกับโจโฉ ทำให้โจโฉนั้นขายหน้าอยู่บ่อยๆ โจโฉไม่สามารถจะจัดการเองได้เพราะว่ายังรักหน้าอยู่ ยังได้ชื่อว่าเป็นขุนศึก เป็นผู้เป็นใหญ่จะไปเอาเรื่องกับคำด่าเล็กๆ น้อยๆ ก็กระไรอยู่ จึงต้องส่งไปให้คนอื่นจัดการดังที่เราได้รู้กัน บั้นปลายของยีเอ๋งก็คือไม่ได้แสดงความสามารถของตนเองเลย แล้วถูกประหารด้วยแผนยืมดาบฆ่าคน
 

แต่สำหรับตันหลิมกลับตรงกันข้ามเขาเรียกว่าด่าในงาน ตันหลิมนั้นเป็นคนของเตียวสิ้ว  เตี้ยวสิ้วคือหลานสะใภ้ของเจ๋าซือซึ่งทำศึกกันอยู่ ตันหลิมเขียนจดหมายด่าโจโฉ ตั้งแต่โคตรเหง้าเหล่ากอจนถึงพ่อแม่อย่างเจ็บแซบขนาดโจโฉอ่านแล้วโกรธก็โกรธ ขำก็ขำ เมื่อรบชนะแล้วจับตัวตันหลิมมาถามว่า ทำไมด่ากันถึงขนาดนั้น ตันหลิมก็ตอบว่า ธนูเมื่อง้างแล้วก็ต้องทำให้ถึงที่สุดคือต้องให้เข้าเป้า โจโฉกลับพอใจในคำตอบจึงเกลี้ยกล่อมให้มาทำงานอยู่ด้วยกัน กลายเป็นกำลังสำคัญในการร่างหนังสือให้อย่างแยบยลด้วยถ้อยคำสำนวนให้คนมาเข้ากับก๊กของโจโฉได้อย่างมากมาย นี่คือ ความสำคัญของตันหลิม