บทความพิเศษ

 

พิชัยสงครามกับสามก๊ก ตอนที่ ๑๗/๓ - ขงเบ้งยืมเกาทัณฑ์
6 ก.พ. 2559

 

แผนการที่จิวยี่คิดกำจัดขงเบ้ง เริ่มต้นที่จิวยี่ถามขงเบ้งว่า การรบครั้งนี้อาวุธใดเป็นอาวุธหลักในการรบ ซึ่งแน่นอนที่ขงเบ้งจะต้องตอบว่า การรบทางน้ำ อาวุธที่สำคัญที่สุดคือเกาทัณฑ์ จิวยี่จึงขอให้ขงเบ้งเป็นนายกองเกณฑ์ใช้ช่างทำลูกเกาทัณฑ์ให้ทันในสิบวันนี้ ให้ได้สิบหมื่น ขงเบ้งฟังก็รู้ทันทีว่าจิวยี่คิดกำจัดตน แต่ก็ยังตอบว่าสิบวันนั้นช้าไป จะหาเกาทัณฑ์ให้ได้ในสามวัน ให้ส่งคนไปรับเถิด จิวยี่เห็นสมคะเนก็หยอดถามไปว่า ถ้าไม่ได้ในสามวันจะให้ทำอย่างไร ขงเบ้งจึงว่า “หากไม่ได้ดังว่าให้ฆ่าข้าพเจ้าเสียเถิด แต่หากข้าพเจ้าขัดสนสิ่งใด จะต้องการก็จะขอบอกแก่โลซกขอให้ท่านจิวยี่อนุญาตด้วย” อารามดีใจ จิวยี่ไม่ได้คิดว่าขงเบ้งจะมีอุบายอะไร เรียกว่าประมาทในขงเบ้งก็ว่าได้ ก็เลยตกปากรับคำไป

 

จะว่าไปแล้ว จิวยี่รบเก่ง ครอบครัวดี สติปัญญาก็ฉลาด แต่ขาดความเฉลียว ทั้งยังขี้โมโหปนอิจฉา อายุจึงสั้นกว่าขงเบ้ง จริงไหมคะ

 

ขงเบ้งให้โลซกหาฟางให้มากๆ ผ้าดำอีกหลายพับ ขอเรือจำนวนยี่สิบลำ ทั้งน้ำมันสำหรับลน ดัด เช็ดลูกเกาทัณฑ์ โลซกก็รายงานจิวยี่ทุกระยะ แต่ก็หาสิ่งของที่ขอไว้จนครบสามวันก็ไม่เห็นระดมช่างแต่อย่างไร แต่กลับชวนโลซกลงเรือไปรับเกาทัณฑ์ โลซกก็ตามลงเรือไปอย่างงงๆ

 

ขงเบ้งให้มัดฟางและหญ้าผูกเรียงไว้สองข้างแคมเรือรบ เอาผ้าดำคลุมหญ้ามัดฟางทั้งยี่สิบลำ ให้เอาพวนใหญ่ผูกโยงเรือนั้นทุกลำ รีบแจวขึ้นไปถึงกองทัพโจโฉเวลาประมาณสามยามเศษ

 

สามก๊ก, ขงเบ้ง, เล่าปี่, กวนอู, เตียวหุย, โจโฉ, ซุนกวน, ศึกผาแดง

 

ตอนนั้นเป็นเดือนสิบสองจีน คือประมาณเดือนมกราคม ข้างแรม ปกติหมอกจะลงจัด เห็นเรือตะคุ่มลอยมามองเห็นไม่ชัดเจน พอขงเบ้งสั่งทหารตีฆ้องอื้ออึง ทำทีว่าทัพจิวยี่เข้ามาโจมตี โจโฉก็สั่งทหารของตนระดมยิงเกาทัณฑ์ดังห่าฝน พอขงเบ้งเห็นว่าลูกเกาทัณฑ์ติดมัดฟางและหญ้ามากแล้ว ก็หยุดฆ้องกลอง จงใจร้องเย้ยว่า “ขอบใจมหาอุปราช ให้ลูกเกาทัณฑ์แก่เราเป็นอันมาก แลลูกเกาทัณฑ์นี้จะกลับมารบสนองคุณท่าน” แล้วก็รีบแจวล่องกลับไป นำเกาทัณฑ์มาส่งให้โลซกตามสัญญาที่จะส่งเกาทัณฑ์ให้จิวยี่ภายในสามวัน

 

สามก๊ก, ขงเบ้ง, เล่าปี่, กวนอู, เตียวหุย, โจโฉ, ซุนกวน, ศึกผาแดง

 

คราวนี้ โลซกที่ตามไปรับเกาทัณฑ์ด้วย ก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชมในสติปัญญาของขงเบ้ง ขงเบ้งจึงว่า “อันธรรมดาเป็นชายชาติทหาร ถ้าไม่รู้คะเนการฤกษ์บนและฤกษ์ล่าง ก็มิได้เรียกว่ามีสติปัญญา ซึ่งเราจะมาทำการครั้งนี้ เพราะรู้ว่าวันนี้หมอกจะลงหนัก เราจึงอาจให้ทัณฑ์บนจิวยี่ไว้ ซึ่งจิวยี่ให้เราเป็นนายกองทำลูกเกาทัณฑ์ในสิบวันให้แล้วสิบหมื่นนั้น ถึงมาตรว่าจะให้ช่างทำก็ไม่ทัน เหตุทั้งนี้ก็เพราะจิวยี่คิดฆ่าเราเสีย แต่หากเทพยดาช่วยเรา เราจึงรู้ว่าวันนี้หมอกลงหนัก จึงอาจรับอาสาในสามวัน”

 

พิเคราะห์ตามเนื้อความดังนี้ เราคงมองเห็นการชิงไหวชิงพริบหักเหลี่ยมสิบสองคมระหว่างคนเก่งทั้งสองคน แต่ขงเบ้งออกจะเหนือว่าตรงที่รู้มากกว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่ง รู้ฤกษ์ รู้ยาม พูดง่ายๆ คือ รู้วิชาโหราศาสตร์ ทั้งเรื่องชัยภูมิทำเล ทั้งรอบรู้เรื่องภูมิศาสตร์ ประวัติศาสตร์ แถมยังใจเย็นกว่าอีก

 

สามก๊ก, ขงเบ้ง, เล่าปี่, กวนอู, เตียวหุย, โจโฉ, ซุนกวน, ศึกผาแดง

 

แต่เสือทั้งสองนี้ก็ยังต้องร่วมรบกับโจโฉกันต่อไป ขอเชิญขงเบ้งน้อยผู้มีสติปัญญา รู้ฤกษ์ รู้ยาม รู้โหราศาสตร์ทั้งหลายได้ติดตามอ่านกันต่อไป