บทความพิเศษ

 

พิชัยสงครามกับสามก๊ก ตอนที่ ๕๒/๓ - ศึกเสฉวน
22 ต.ค. 2561

 

เป็นอันว่า เตียวล่อไม่มีทหารเอกเหลืออยู่เลย ก็รักษาเมืองฮันต๋งไว้ไม่ได้ ต้องหนีไปเมืองปาต๋ง เป็นเมืองเล็กๆ เป็นเมืองขึ้นของฮันต๋งด้วย อยู่ปลายเขตแดน แล้วยังมีเอียวสงตามไปด้วย โจโฉไล่ตามเตียวล่อไปถึงเมืองปาต๋ง เตียวล่อเกณฑ์ทหารเมืองปาต๋งขึ้นรักษาเมืองเป็นมั่นคง โจโฉหักเอาเมืองไม่ได้ เอียวสงก็ทําอุบายกับเตียวล่อว่า อันท่านจะนั่งอยู่เช่นนี้ไม่ควร ด้วยข้าศึกมาตั้งประชิดเมืองอยู่ ข้าพเจ้าจะขอรักษาเมืองไว้ ท่านจงยกกองทัพไปทําสงครามก็แล้วกัน เตียวล่อไม่รู้กลอุบาย ยกทหารออกไป เตียวสงก็ปิดประตูเมือง ทหารโจโฉก็รุมล้อมเข้ามา เตียวล่อสู้ไม่ได้ต้องยอมอ่อนน้อม 
 
สรุปแล้ว เตียวล่อเสียทหาร เสียบ้านเมือง เพราะมีลูกน้องอย่างเอียวสง ลูกน้องที่ได้ชื่อว่าเป็นคนโลภ เอาสิ่งของไว้เป็นประโยชน์แก่ตัว เจ้านายก็เป็นคนเบาความคิด ไม่พิเคราะห์ความผิดถูก เป็นอันว่า นี่คือบั้นปลายของฮันต๋ง
 
ย้อนกลับมาที่เสฉวน เล่าเจี้ยงที่ว่าขอให้เตียวล่อช่วย ตอนที่ม้าเฉียวรบกัน เล่าปี่ก็รักน้ําใจม้าเฉียว ก็ทําอุบายได้ม้าเฉียวไปอีก เป็นอันว่าฮันต๋งมาช่วยเล่าเจี้ยงไม่ได้แล้ว  เมื่อเล่าเจี้ยงเอาทหารทั้งหลายออกมารบกับเล่าปี่โดยตรง โดยไม่มีใครมาช่วย ตอนนั้น ลิอิ๋น ที่ปรึกษาของเล่าเจี้ยง เคยห้ามไม่ให้เล่าเจี้ยงคบกับเล่าปี่ ลิอิ๋นกลับมาสมัครใจอยู่กับเล่าปี่ ตอนนั้นเล่าปี่สงสัยว่าทําไมลิอิ๋นจึงเปลี่ยนใจ ลิอิ๋นบอกว่า ธรรมดานกจะทํารังอาศัย ต้องดูต้นไม้อันร่มชิดจึงจะได้อยู่เป็นสุข อนึ่งเกิดมาเป็นชาย ได้วิเคราะห์ดูเจ้านายอันมีน้ําใจโอบอ้อมอารี จึงเข้าอยู่ด้วยแล้วจะได้มีความสุขสืบไป และด้วยข้าพเจ้าเป็นบ่าวกินข้าวแดงของเล่าเลี้ยง ข้าพเจ้าจึงห้ามตามสติปัญญา เพราะมีใจกตัญญู เมื่อเล่าเจี้ยงมิได้ฟังคําแล้ว ข้าพเจ้ามีความน้อยใจ ครั้นจะอยู่ด้วยสืบไปก็จะพลอยเป็นอันตรายด้วย 
 
ลิอิ๋น เป็นที่ปรึกษาของเล่าเจี้ยง เคยห้ามมิให้เล่าเจี้ยงคบกับเล่าปี่ แต่ว่าเล่าเจี้ยงไม่ฟัง ตัวเองก็เลยมาอาศัยอยู่กับเล่าปี่ เมื่อลิอิ๋นเข้ามาแล้วก็ทําความดีความชอบด้วยการช่วยเกลี้ยกล่อมม้าเฉียวให้มาอยู่กับเล่าปี่ โดยลิอิ๋นสรุปว่า ม้าเท้งบิดาของม้าเฉียวได้เคยร่วมกับเล่าปี่กําจัดโจโฉศัตรูราชสมบัติ คือท้าวความเดิมตั้งแต่ขบถตังสิน พอร่วมกับเล่าปี่ ต่างก็หนีออกมา ม้าเท้งยังยกทัพกลับไปใหม่อีก คือมีศัตรูคนเดียวกัน แล้วม้าเท้งเสียท่าถูกโจโฉฆ่าตาย จนม้าเฉียวมาล้างแค้นแต่ไม่สําเร็จ การที่มาสมัครอยู่กับเล่าปี่ การที่คิดไว้ก็จะเรียบร้อยลง เล่าปี่ได้เป็นใหญ่ ม้าเฉียวก็มีความสุขที่ได้แก้แค้นศัตรูด้วย
 
คารมของลิอิ๋นคนนี้ ม้าเฉียวจึงยินดีให้พาไปสมัครอยู่กับเล่าปี่โดยดี ลิอิ๋นคือคนสนิทของเล่าเจี้ยง แต่เล่าเจี้ยงรักษาคนดีไว้ไม่เป็น เป็นอันว่าเล่าปี่ได้ม้าเฉียวไว้ แล้วให้นายทหารรักษาอยู่ที่ด่านแฮบังก๋วนไว้ ส่วนตัวเองยกทัพกลับเมืองกิมก๊ก ตอนนั้นตีเข้ามาถึงกิมก๊กแล้ว เล่าเจี้ยงให้เล่ายวนกับม้าฮั่นยกทหารมาตีเมืองกิมก๊ก จูล่งก็อาสาออกไปรบ เล่าปี่ก็อนุญาต ให้ทหารตั้งโต๊ะเตรียมฉลองชัยชนะ ทหารยังจัดโต๊ะไม่ทันเสร็จ จูล่งก็หิวศีรษะเล่ายวนมาให้เล่าปี่ ม้าเฉียวเห็นดังนั้นก็รู้สึกยําเกรงฝีมือจูล่งอยู่เป็นอันมาก  แล้วก็อาสาไปเจรจากับเล่าเจี้ยงเอง 
 
ตอนนั้นเล่าปี่รบจากลกเสียเข้ากิมก๊ก หน้าด่าน จะถึงเสฉวนแล้ว และสามารถเกลี้ยกล่อมหัวเมืองรอบนอกได้สําเร็จ ส่วนเล่าเจี้ยง เมื่อกองทัพของตนที่ส่งไปเมืองกิมก๊กต้องแตกพ่ายมา ก็ปิดประตูเมืองรักษาเชิงเทินไว้มั่นคง ม้าเฉียวยกทหารมาที่กําแพงเมืองขอเจรจากับเล่าเจี้ยง พอเล่าเจี้ยงเยี่ยมหน้าออกไปบนเชิงเทิน ม้าเฉียวบอกว่า เดิมเราเป็นพวกเดียวกับท่าน คุมทหารเตียวล่อไปทำสงครามกับเล่าปี่เพื่อช่วยเหลือท่าน แต่เตียวล่อเชื่อคนยุยง เราจึงพาทหารไปอยู่ด้วยกับเล่าปี่ จึงขอให้ท่านนบน้อม ยกเมืองเสฉวนให้เล่าปี่เสียแต่โดยดี มิฉะนั้นเราจะต้องตีเอาเมืองให้ได้ เล่าเจี้ยงเองทั้งโกรธทั้งตกใจก็ล้มสลบไป เพราะชื่อเสียงม้าเฉียวนั้นโด่งดังไม่แพ้กวนอู เตียวหุย จูล่ง เมื่อฟื้นคืนสติ เล่าเจี้ยงคิดสงสารราษฎร เลยยอมยกเมืองให้เล่าปี่ 
 
ตั๋งโห ที่ปรึกษาที่เคยแนะให้ไปขอทหารจากเตียวล่อมาช่วย ก็ยังคัดค้านเป็นครั้งสุดท้ายว่า ในเมืองเสฉวนมีทหารอยู่สามหมื่นเศษ ข้าวปลาอาหารก็บริบูรณ์พอจะเลี้ยงคนไปได้ปีหนึ่ง จะยกให้เล่าปี่โดยง่ายนั้นไม่ควร 
 
เล่าเจี้ยงปรารภว่า บิดาและตนเองได้ครองเมืองเสฉวนยี่สิบสามปีแล้ว ไพร่พลก็ไม่เดือดร้อน แต่ตอนนี้มีศึกมาประชิด บ้านเมืองเดือดร้อนมา ๓ ปีแล้ว ยอมอ่อนน้อมเสียดีกว่า เป็นอันว่าเสร็จศึก ขงเบ้งก็ออกความคิดว่า เล่าเจี้ยงมีความคิดน้อย  กําลังเสียใจ ถ้าอยู่ในเมืองเสฉวน ต่อไปมีผู้ยุยงก็จะเป็นเรื่อง เล่าปี่จึงตั้งให้เล่าเจี้ยงไปกินเมืองกองอั๋น ซึ่งขึ้นอยู่กับเมืองลํากุ๋น ในแดนเมืองเกงจิ๋วของเล่าปี่ ไปอยู่เมืองเล็กๆ  เล่าเจี้ยงได้รับตราตั้งก็ลาเล่าปี่ พาครอบครัวและสมัครพรรคพวกไป เล่าปี่ก็สามารถตั้งตัวเป็นใหญ่ที่เมืองเสฉวนได้ แล้วสามารถเป็นกษัตริย์ ตั้งจ๊กก๊กแซ่เล่า สืบต่อไปอีกถึง ๔๙ ปี